Kalpler yâd ederken önceleri,
İstanbul adını…
Yâd edenler sustu,
Kaybetti sevenler mûradını.
Uzun uzun yayıldı gece,
Her yana siyâhıyla;
Kalmadı hûzur,
Erenler göçtü, ervâhıyla.
Ağlar eski zamanları bilen,
Bugünde yaşayan…
Her semtine…
Bir ömür harcarmış insân,
Rûh zevk ile coşarmış,
Lâle devri zamanlarında…
Hâtıraları yabancıdır,
Kaybolmuşlar kendi dünyalarında.
Hâyal içinde yaşanırmış,
Bu devrin zerâfet âlemlerinde…
Gönüller zevk ile coşarmış,
Kâğıthâne şeb’lerinde…
Şems batar iken,
Üsküdar olur hâlâ altın şehir;
Şevk ile râks eder Beyoğlu,
Göründüğü ânda mehîr.
Fakir’ül Mevlevi Karib Bârân-î
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder