İLHAM PERİLERİ...

Şehirlerin ön yüzünde, üç günde bir sevgili değiştiren kadınların duvar afişleri vardır.


Adına manken mi ne haltsa, onu derler.

Televizyonlar, gazeteler böyle kadınlar pek severler.

Bedenlerini gecelik otel gibi kullandıran bu kadınlar, kolay para kazanmasını da, oyunu kuralına göre oynamasını da iyi bilir.

Onların ihtiraslarına iltimaslı davranan medyatik sistem, bu berbat üretimin tek sorumlusudur.



***



Şehirlerin arka yüzünde, otobüs ve minibüs durakları vardır.

O duraklarda onurlu kızlar bekler, siyah beyaz fotoğraflar gibi.

Ne yağmur, ne aşırı sıcak, onlardaki direnci kıramaz.

Eğer otobüslerde oturacak yer bulurlarsa, alnını camlara yaslar bazıları.

Bazıları kendilerinden yaşlı kadınlara yer verebilmek için tetikte bekler.

Diz altı etekleri vardır, blucinleri, her giydikleri yakışır.

Aşk onlarda ansızın bitmez, bazen ömür boyu sürer.



***



O insanları kaybedersek, ne çok şey kaybedeceğimizi bilir miyiz acaba?

Genel yayın yönetmeninin odasına girerken, sütyenini çıkarıp yazar olan kadınlar, otobüs duraklarındaki kadınlar için, neden kalem oynatmaz düşünür müsünüz?

Ülkenin televizyonları erkekleri bile oynatırken, gündemi belirleyen kadınların "soysuzlardan" seçilmesi, sizleri şaşırtmaz mı?



***



Otobüs duraklarındaki kızların batık hırsları yoktur.

İhtirasları da.

Onlar için aşk yürekte vardır, parada değil.

Onlar hala pencere kenarlarındaki çiçekleri sulamanın hazzını yaşar.

Taksitle alışveriş yapmanın heyecanını.

Hala vitrinlerdeki gelinlikleri seyrederler, hayatın en dirençli yanına tutunurken.



***



Onlar "yoksul ama onurlu" duruşun, ilham perileridir.

Başkaları enayi masalı dese de.









HAKKI YALÇIN'IN



06/06/09 TARİHLİ TAKVİM GAZETESİNDEKİ YAZISINDAN ALDIM VE ALTINA İMZAMI ATTIM... :)